پلی مورفیسم ژن گیرنده اینترفرون گاما در بیماران مسلول

چکیده زمینه و هدف : اینترفرون گاما و اینترفرون گاما رسپتور(ifnγ ⁄ ifnγr) مهم ترین ژنهای مرتبط با سل هستند که نقش مهمی در بروز این بیماری در افراد مستعد دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی پلی مورفیسم ژن گیرنده اینترفرون گامای شماره یک 56c/t) –) در افراد مبتلا به سل می باشد. روش بررسی: در یک مطالعه مورد- شاهدی، 62 بیمار مبتلا به سل و 74 فرد سالم انتخاب شدند. استخراج dna ژنومیک از خون محیطی با استفاده از کیت شرکت roche(آلمان) و تعیین ژنوتیپ با روش pcr-rflp انجام شد. آنالیز وابستگی ژنوتیپ ها و آلل ها با بیماری در مقایسه با گروه کنترل، با استفاده از آزمون مربع کای و رگرسیون لجستیک دو طرفه توسط نرم افزار spss نسخه 18 محاسبه شد. یافته ها : نتایج حاصل از بررسی فراوانی ژنوتیپی و آللی بیانگر آن بود که فراوانی ژنوتیپ tt در بیماران مبتلا به سل و افراد سالم به ترتیب 5/ 43 درصد و 5/17 درصد بوده است که با استفاده از آماره ی رگرسیون لجستیک 148/0 = نسبت شانس و 006/0p = به دست آمد که بیانگر اختلاف معنی داری بین گروه مورد وشاهد می باشد. هم چنین فراوانی آلل t در بیماران مبتلا به سل 09/62 درصد بوده است که با استفاده از آماره ی رگرسیون لجستیک 418/0= نسبت شانس و 028/0p = ، به دست آمد که این نتایج نیز بیانگر ارتباط معنی داری بین گروه مورد وشاهد می باشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که پلی مورفیسم ناحیه پروموتر ژن ifnγr در موقعیت 56c/t – در بیماران مبتلا به سل فراوانی بیشتری دارد بنابراین می تواند در استعداد ابتلا بیماری سل نقش موثری داشته باشد. واژه های کلیدی:سل ، اینترفرون گاما رسپتور، واکنش زنجیره ای پلی مراز